We zijn weer in Shkodër. Het was niet gepland, maar zoals je weet kunnen de plannen van mijn pappie van de ene dag op de andere veranderen, soms omdat hij er zin in heeft en soms door omstandigheden. Ik zal het uitleggen:
Toen we eergisteren parkeerden op die mooie plek tussen de weg en de begraafplaats, ontdekte hij dat er een wig ontbrak. Het blijkt dat we hem 's morgens op de camping in Shkodër hadden achtergelaten, we zijn gewoon weggereden zonder de wig op te pakken. En aangezien het "slechts" een omweg van zestig kilometer heen en zestig kilometer terug was, was het de moeite waard om terug te komen om het op te halen. We zouden het over een paar dagen doen, maar vanmorgen regende het verschrikkelijk. Dus geen wandelingen en mooie uitzichten en het had weinig zin om nog langer in de Valbona-vallei te blijven.
In rechte lijn is het maar 60 km tussen Valbona en Shkodër, maar over de weg meer dan 180 km en we hebben er bijna vijf uur over gedaan omdat de weg erg bochtig is. Jullie kunnen je voorstellen dat ik een behoorlijk slechte dag heb gehad; het is geen pretje voor mij om daar achter de passagiersstoel te zitten, mezelf schrap zettend bij elke bocht in de weg.
Maar goed, we zijn veilig aangekomen op de camping en hier zijn nog steeds de kippen, de eenden, de geiten en de honden, waaronder de grote pup die dezelfde kleuren heeft als ik. Maar ik ga met niemand spelen want ik ga slapen en dat is het.