Het leek erop dat het vandaag een onopvallende dag zou worden, maar in de namiddag veranderde alles.
Korte samenvatting van de dag: we verlieten de plaats waar we hadden overnacht, we gingen een stukje met de auto, mijn pappie deed boodschappen (in Mende), we maakten een wandeling door het dorp (ook in Mende), we stopten 's middags op een plek langs de weg (om te eten en te rusten) en we legden het laatste stuk af naar de plaats waar we gaan slapen (in een heel klein dorpje met een heel lange naam: Saint-Christophe-sur-Dolaison.
Welnu, door dit dorp loopt een Camino de Santiago en mijn pappie is erg gesteld op de Camino de Santiago. We besloten even pelgrim en hondenpelgrim te zijn en liepen een paar kilometer langs de camino. De route was erg mooi, door het platteland, tussen koeien en paarden en door gehuchten die nog kleiner zijn dan het dorp waar we logeren. In totaal hebben we bijna negen kilometer gelopen. Het was niet erg inspannend, want er zijn geen steile hellingen en de route is heel gemakkelijk te vinden. Ik vond het erg leuk omdat de weg een goede vibe heeft. Mijn pappie zegt dat we op een dag de echte Camino de Santiago zullen doen, en niet alleen een klein stukje zoals vandaag. Goed idee!