Zoals je op de foto kunt zien, zijn we al in Italië, land nummer vier op deze reis. We zijn een dag eerder dan gepland de grens overgestoken, maar we hadden genoeg van Zwitserland. Ja, het is een prachtig land. Schitterend. Maar een fucking pain in the ass. Alles in Zwitserland is verboden of verplicht en georganiseerd en geregeld en vooral super duur. Er is veel natuur maar het is allemaal omheind en je kunt niet van de schoonheid van het land genieten zonder te betalen. En een heleboel.
Goed, ik begin met mijn samenvatting van de dag. Ondanks het verbod hadden we heerlijk geslapen op ons plekje in het bos. In de ochtend kwamen er veel mensen langs, maar niemand stoorde ons. Aangezien de auto (uiteindelijk wel) voorzien is van het tolvignet van 40 frank (42 €) maakten we gebruik van het feit dat we legaal op de snelwegen konden rijden en in een mum van tijd waren we in het stadje Sion. We bekeken eerst het centrum en beklommen daarna een van de twee heuvels in het stadje, die met de Valère-basiliek erop. Het is een hele wandeling naar de top, maar best gaaf, en vanaf de top kon je de hele stad, de vallei van de Rhône en de omringende bergen zien. Je kon ook de andere heuvel zien, die van het Château de Tourbillon. Maar daar zijn we niet naar boven gegaan (het is veel hoger dan de basiliek).
We namen de auto en stopten op een plek tussen de boomstammen, vlakbij het dorp Leuk. En... na korte tijd kwam de politie ons vertellen dat we daar niet mochten kamperen, zoals in het hele land. Mijn vader zei dat we niet aan het kamperen waren, dat we alleen gestopt waren om te eten en een dutje te doen en dat we niet van plan waren om te overnachten. De politieman trok een gezicht alsof hij niet zeker wist of hij gelijk had, maar hij accepteerde de uitleg en vertrok. Maar niet voordat hij zei dat we daar 's nachts niet konden blijven, anders zou hij ons een boete opleggen.
Het plan was toen om naar Zermatt te gaan, een bergdorp waar je een van de hoogste toppen van Zwitserland kunt zien, de Matterhorn. Maar het bleek dat je daar niet met de auto kunt komen. We zouden de trein moeten nemen, die bijna 40 euro per rit kost, en waar moesten we dan slapen?
Dus besloten we, fuck de Matterhorn, fuck Zwitserland, we gaan naar Italië.
Om de grens over te steken zijn er verschillende opties. Natuurlijk kozen we voor de gratis optie, waarbij je de Simplonpas moet beklimmen, op ruim 2000 meter hoogte. Ik denk dat het ook de mooiste optie is, want we stopten op verschillende plaatsen en genoten van het uitzicht. De grens met Italië is al een heel stuk verder. We staken hem over, en kwamen in het dorp met een nogal ingewikkelde naam: Crevoladossola. En hier zijn we dan, op een geweldige en gratis camperplaats - we zijn terug in het land van de campers!