Nou, uiteindelijk heb ik daar helemaal niet slecht geslapen onder de olijfboom. Toen we wakker werden was het al licht. En vandaag was het erg leuk, dus ik ben een gelukkig en tevreden hondje.
Nadat we alles in de rugzak hadden gedaan, begonnen we te lopen, een half uurtje of zo. Bovenop een heuvel vonden we een perfecte plek om te ontbijten. Papi heeft koffie en bonen in tomatensaus bereid en ik heb uiteindelijk het voer gegeten waar ik gisteren geen zin in had (dit keer met wat pindakaas en tomatensaus). De plek was zo mooi en aangenaam, met ongelofelijke uitzichten, dat we er meer dan een uur verbleven. En dan was de wandeling ook nog eens heel gaaf, tussen de tarwevelden, olijfgaarden en dennenbossen.
Onderweg heb ik ook twee vriendinnen gemaakt. Het waren twee beagles die blaffend uit een boerderij kwamen. Eerst dacht ik dat het van die dummy's waren zoals... Nou... je weet wel, maar ze waren erg aardig en nadat Edu ze wat brood en het lege blikje bonen had gegeven, besloten ze een stukje met ons mee te lopen. Of beter gezegd, een flinke tijd, want ik denk dat we al twee of drie kilometer van hun boerderij waren toen ze eindelijk afscheid van ons namen. Ik maak me een beetje zorgen omdat ze zo jong waren, nog puppies, dat ik niet weet of ze veilig thuiskomen.
Even later kwamen we het dorp Ardales binnen. Het is ook een heel mooi dorp, het kleine hotel is prachtig en alles is zeer comfortabel. Nu ga ik wat slapen, want straks gaan we het dorp verkennen en wat boodschappen doen. Ik hoop dat ze van die kuipjes met kattenpaté hebben, mmmm.