Día 5

1 vídeos
GR-7 día 5: un bosque - Ubrique

¡Vaya día pasado por agua, amigos! Hoy os traigo las aventuras de un día donde la lluvia fue la protagonista. Cuando saqué mi noble hocico de la tienda esta mañana, sentí cómo una niebla densa, de esas que llaman “lluvia horizontal”, me daba los buenos días. Ya sabéis, de esas que no te mojan, te empapan.

**Pero no os penséis que eso nos detuvo.** La ruta de hoy ha sido preciosa, a pesar de acabar con barro hasta las orejas (literalmente). Empezamos el día caminando por un bosque de alcornoques que parecía sacado de un cuento (aunque con más charcos y menos hadas). De ahí, seguimos un par de kilómetros por carretera antes de adentrarnos de nuevo en el campo rumbo a Ubrique.

El pueblo, precioso, ya se veía desde lejos, pero lo que parecía estar “a un tirito de piedra” nos costó más de una hora de caminata. Entre el barro, la lluvia y algún resbalón elegante de Edu (que disimuló como si nada), llegamos al pueblo hechos unos zorros. Él parecía un cuadro abstracto con tanto barro, y yo, bueno, digamos que los alcornoques ya no eran los únicos marrones del día.

En Ubrique, encontramos un bar con terraza cubierta para refugiarnos un rato, pero, como ya es tradición, **no había comida para mi papi**. Y como soy un perro VIP, no podíamos entrar en otros bares donde seguro habría manjares. La salvación llegó en forma de un bar de copas donde la camarera tenía un perrito. ¡Al fin alguien que entiende nuestras necesidades perrunas! Papi pidió comida para llevar del bar de al lado, y ahí nos quedamos calentitos. Yo me dediqué a supervisar mientras él devoraba su festín.

El hostal que encontramos está muy cerquita del centro, así que no tuvimos que caminar mucho más (gracias al cielo perruno). Nada más llegar, me acomodé en una esquinita, bien envuelto en una manta, mientras papi intentaba limpiar lo imposible: su ropa, sus botas, y creo que hasta su dignidad.

Eso sí, cuando nos tumbamos para echar una siesta... ¡qué gloria, amigos! Nos quedamos dormidos tan profundamente que se nos hizo casi la hora de cenar. Ahora estamos secos, calentitos y listos para otro día de aventuras. Mañana prometo sacudirme el barro antes de entrar en algún bar. ¡Hasta entonces! 🐾💦

Cuentakilómetros

Hoy: 19 km
Total: 139 km

Tita mary

Ainsss chuly, con lo poco que te gusta el frío!!!! Disfruta de ese paisaje, el bosque de alcornocales es precioso y no te preocupes hoy saldrá el sol ???? besitos a papá Edu y a ti.

Papi Carlos

Y no se te movía el capotito? Recuerdo que no te gustaba llevarlo y te quedabas inmóvil.

Chuly

Pero esto fue cuando era pequeño. Ahora soy un perrito adulto. Ahora va bien. Creo que papi apretó un poco más los velcros y no puso los elásticos de atrás.

Jotape

Hoy no debe haber tan mal tiempo. Espero que tengais una caminata más fácil y más amena hoy!

Jan & Maria

Hallo Chully en papi,
Ja, mist en regen is minder leuk dan zon, maar heeft toch ook zijn mooie kanten; alles ruikt lekker fris en kleurt helderder.
Je kan en mag je lekker smerig maken, zonder dat papi boos wordt, hahaha. Trouwens je papi is het wel gewend, uit de tijd dat hij een opgroeiend pupi was in Nederland, en vond het nu, zo voor een keer, misschien zelfs wel verfrissend, hahaha.
Groetjes en succes verder allebei!

Chuly

Ja ik mag me dan wel lekker smerig maken maar wat ik nog niet had verteld is dat pappie me met het ijskoude water van de dorpskraan weer heeft schoongewassen. Precies daar waar we de foto met het paneel van Ubrique hebben gemaakt.

Añadir nuevo comentario

CAPTCHA
9 + 0 =
Resuelva este simple problema matemático y escriba la solución; por ejemplo: Para 1+3, escriba 4.