Het weekend in Portugal was waanzinnig gaaf maar ik ben kapot. Ik heb niets meegemaakt van de terugreis met de auto. Toen ik wakker werd stond ik met pappie Edu onder de douche.
We zijn dit weekend in Olhão, Portugal. Ik ben hier met mijn pappies, tante María en ome Juanjo en tante María Ángeles.
Vandaag was het een uitgebreid bezoek aan de dierenarts. Toen ik de behandelkamer binnenkwam zat de dierenarts allemaal papieren in te vullen.
Moet je deze foto's eens zien: eerst zetten zetten ze me tig keer op een roltrap, omhoog omlaag omhoog omlaag.
In de Sierpes-straat zit een winkel waar ze borduurwerken maken, "klaar terwijl je wacht". Ze zetten tekeningen, namen en andere teksten op schorten, pannenlappen, handdoeken etcetera.
Iedere keer als ik lekker warmpjes in mijn mand of in mijn kooi lig maakt pappie Edu me wakker en moet ik opstaan en met hem naar buiten. En hoezo? Kunnen we niet een paar uurtjes wachten?
Toen ik net bij mijn pappies woonde kon ik bijna verdwalen in deze mand. En kijk nu eens... ik pas er nauwelijks meer in. Het wordt tijd voor wat groters.
We brengen het weekend door in de sierra van Huelva. Dat is gaaf!
18/02/2015: Iedere week zetten de dierenarts of mijn pappies me op de weegschaal en het blijkt dat ik heel goed groei. Toen ik geboren werd woog ik nog geen halve kilo en nu bijna drie.
Vandaag was het heel mooi weer en mijn pappies hebben me meegenomen naar het Alamillo-park in Sevilla. Wat gaaf is het park!
Ik vind kou maar niks. Bij pappie Carlos thuis is een mesa camilla. Als ze me toestaan ga ik onder de tafel zitten, naast het kacheltje.
