Iedere keer als ik lekker warmpjes in mijn mand of in mijn kooi lig maakt pappie Edu me wakker en moet ik opstaan en met hem naar buiten. En hoezo? Kunnen we niet een paar uurtjes wachten?
Toen ik net bij mijn pappies woonde kon ik bijna verdwalen in deze mand. En kijk nu eens... ik pas er nauwelijks meer in. Het wordt tijd voor wat groters.
We brengen het weekend door in de sierra van Huelva. Dat is gaaf!
18/02/2015: Iedere week zetten de dierenarts of mijn pappies me op de weegschaal en het blijkt dat ik heel goed groei. Toen ik geboren werd woog ik nog geen halve kilo en nu bijna drie.
Vandaag was het heel mooi weer en mijn pappies hebben me meegenomen naar het Alamillo-park in Sevilla. Wat gaaf is het park!
Ik vind kou maar niks. Bij pappie Carlos thuis is een mesa camilla. Als ze me toestaan ga ik onder de tafel zitten, naast het kacheltje.
Gistermiddag waren mijn pappies koffie aan het drinken op een terras van een bar.
Vandaag weer naar de dierenarts, ditmaal voor mijn tweede inenting. De dierenarts was weer aardig als altijd en was erg tevreden met hoe goed ik groei (3,1 kilo).
Soms verveel ik me want ik heb heel weinig speelgoed. Hihihi nee hoor, grapje. Kijk, hier ben ik met mijn speeltjes in huis van pappie Edu.
Hier ben ik een artikel voor mijn blog aan het schrijven. Ik vergeet altijd waar de Ñ zit op dit toetsenbord.
In deze foto kunnen jullie zien hoe we ons twee keer per dag verplaatsen.
