Van totale ontspanning in de haven van Wigtown tot de kliffen van Mull of Galloway. Met middeleeuwse toren, heilige ruïnes en een heilige grot. En ik rook natuurlijk alles.
gratis
Tussen stenen kegels, moordende meeuwen en absurde betalingsborden, doorkruisten we een meer, draaiden we duizend rondjes en eindigden we in een haven waar de rivier komt en gaat afhankelijk van het getij.
Geen kastelen of doedelzakken: onze intrede in Schotland was bescheiden. Regen, modder, een wonderbaarlijke waterslang... en een veldslag tegen monsters uit de hel.
We brachten de nacht door als kroketten in een pan met wind. En dan ook nog spierpijn! Maar toch, vandaag stonden magische stenen, straten met winkels voor bergbeklimmers en een uitkijkpunt met een verrassing op het programma.
Berg op, berg af… bijna 18 km avontuur, wind in je gezicht en poten op de limiet. Maar met een broodje, siësta en een bruut landschap, wie klaagt er dan?
Tussen verraderlijke doornen, warrige wind en Engelse regen, doorkruisten we een half eiland op zoek naar een droog plekje. Vonden we het? Ja! Maar de doornen staan nog steeds in mijn honden geheugen...
Robin Hood is niet verschenen, maar wel een helling die me bijna de tong uit de mond trok. Daarna zagen we een heel belangrijke kapotte kerk, hoewel we eroverheen moesten gluren. Geweldig plan.
We verkennen Scarborough tussen baaien, trapdraken en stille grafstenen. Daarna wandelen we over de kliffen naar Boggle Hole, op zoek naar uitzichten, geschiedenis en een plek om te slapen zonder verkeer.
Ik stak York van voor tot achter over op zoek naar ham... en het blijkt dat de York-ham niet uit York komt. Maar goed, ik vond een toren, een brug, een stadsmuur en een mens met kip. Niet slecht voor een donderdag.
We sliepen slecht tussen twijfels, raven en omgekeerde hoofden. We reden door groene tunnels vol kuilen naar een tarweveld met zonsondergang. Twee gasten kwamen aan spelen met de bal... en we werden uitgenodigd voor een paardenmarkt!
Na vijf dagen van familieverwenners (en het ontwijken van neef-ninja-kat), was het tijd om terug te keren naar het asfalt. Wat ik niet wist is dat de boot saaier zou zijn dan een zondag zonder voetbal.
Antiparasietpil, een wandeling naar het winkelcentrum en een afscheidsdiner... terwijl ik thuisblijf met de poes om de logistiek te bewaken.